Świat Inaczej

Choć Świat Inaczej nie zajmuje się zazwyczaj Ameryką (są od tego inne, fajne blogi), to temat jest wyjątkowo ciekawy i nie potrafię sobie odmówić. Zajrzałem na stronę Białego Domu, która zmieniła się nie do poznania, kiedy Barack Obama został 44. prezydentem i co widzę?

Prezydent USA prowadzi bloga!

Zawartość na razie nie powala na kolana, możnaby nawet stwierdzić, że sam blog jest nieco nudnawy - ale jest. To chyba pierwszy prezydent, który zdecydował się na tak bezpośrednią komunikację ze swoimi wyborcami. Mamy rzecz jasna wielu polityków, bardziej i mniej obecnych w dzisiejszym Sejmie, którzy prowadzą swoje dzienniki w sieci.

Zdaje się, że Obama to pierwsza głowa państwa, która postanowiła korzystać z nowego kanału komunikacji. Obama miał już wcześniej bloga w kampanii (raczej wpisy o nim, niż jego własnoręczne notki), podczas kampanii prowadziła też całkiem osobistego bloga jego żona, Michelle, ale już tego nie robi. Szkoda, wpisy były ciekawe, osobiste.

Rzecz jasna, bloga na whitehouse.gov nie pisze na razie sam Barack Obama, to raczej wrzutki od jego służb prasowych. Ale są to wrzutki niemal w real time i - kto wie - może niedługo sam prezydent usiądzie do klawiatury, w przerwie między Naradą o Poważnych Sprawach i Spotkaniem z Ważną Osobą?

Z tego, co wiadomo, lubi gadżety (jest przywiązany np. do swego Blackberry), więc może będzie bardziej skłonny do pisania w sieci. Na Technorati blog Obamy ma Authority 1126, zebrał już 41 fanów i widać, że ktoś kto robi całą akcję, robi ją profesjonalnie.

Ja bardzo chciałbym poczytać, co Barack ma do napisania ludziom od siebie. Jeszcze bardziej chciałbym sprawdzić, czy naprawdę prowadzenie blogów, dziś wyjątkowo mocnych narzędzi komunikacji, może nas zbliżyć do ideału greckiej demokracji, gdzie każdy mógł się wypowiedzieć i gdzie można było bezpośrednio zadać pytanie rządzącym.

W każdym razie bloggerowi-Obamie życzę wszystkiego dobrego (nie tylko w prowadzeniu bloga), przez niego będę częściej zaglądał do Bialego Domu.

No i czekam na Obamę w Youtube "Prosto z Białego Domu"; podczas kampanii taki kanał w Youtube był założony i cieszył się popularnością.

Rzadko piszę o Ameryce, ale tym razem to sama przyjemność: wtorkowa mowa Baracka Obamy była jasną zapowiedzią zmiany w podejściu do amerykańskiej polityki zagranicznej, polityki energetycznej, a także - polityki rozwojowej. Obama swobodnie powiedział to, co przez ostatnie osiem lat administracji amerykańskiej nie przechodziło nawet przez zaciśnięte zęby. Nareszcie!

Samo przemówienie na inaugurację nie wywołało przesadnego entuzjazmu wśród komentatorów, większość oceniła je jako zaledwie solidne. A szkoda. Było wyjątkowo interesująco: Barack Obama, 44. prezydent USA jasno zadeklarował, że zainwestuje pieniądze w energię odnawialną:

Okiełznamy energię słońca, wiatru i ziemi, by napędzać nasze samochody i pozwolić naszym fabrykom pracować. Zreformujemy nasze szkoły i uniwersytety, by sprostały wymaganiom nadchodzących czasów. Wszystko to możemy zrobić i wszystko to zrobimy (...) Wraz ze starymi przyjaciółmi i byłymi wrogami będziemy niezmordowanie pracować nad zmniejszeniem zagrożenia nuklearnego i ocieplenia klimatu.

Zauważył, że pomoc państwom rozwijającym się jest po prodtu niezbędna, jesli chcemy mówić o bezpiecznym świecie:

Do ludzi z krajów biednych: Przyrzekamy pracować z wami, by wasze gospodarstwa rozkwitły, wody w waszych rzekach były czyste, byście zaspokoili głód cielesny i nasycili umysły żądne wiedzy. Do narodów, które jak my cieszą się względnym dostatkiem: Nie stać nas już na obojętność wobec cierpień poza naszymi granicami. I nie wolno nam korzystać z zasobów świata bez względu na skutki. Świat się bowiem zmienił i my musimy się zmieniać wraz z nim.

Woooooow!

I jescze podkreślił, że ostateczne zwycięstwo w wojnie można odnieść nie za pomocą czołgów i superuzbrojenia (tu mój głęboki ukłon w stronę miłośników wszelkiego żelastwa, które miało wygrać wojnę w Iraku), tylko głową i umiarkowanym, pragmatycznym stosowaniem siły:

Wszystkim patrzącym na nas dziś narodom i rządom - od wspaniałych stolic aż po wioskę, gdzie mój ojciec się urodził: Wiedzcie, że Ameryka jest przyjacielem każdego narodu, każdego mężczyzny, kobiety i dziecka pragnących życia w pokoju i godności. Jesteśmy ponownie gotowi światu przewodzić.
Pamiętajmy, że przeszłe pokolenia pognębiły faszyzm i komunizm nie samymi czołgami i rakietami, lecz także solidnymi sojuszami i niezłomnymi przekonaniami. Zrozumiały, że sama siła nas ani nie ochroni, ani nie uprawnia nas, by robić, co nam się podoba. Przeciwnie, wiedzieli, że nasza potęga płynie z jej roztropnego stosowania, nasze bezpieczeństwo płynie ze słuszności naszej sprawy, z siły naszego przykładu, z pokory i powściągliwości.

Ta ostatnia deklaracja - czy to zwrot w stronę większej współpracy międzynarodowej, tego wyśmiewanego przez Busha and Co. multilateralizmu, i zapowiedź działania razem? Koniec bojkotu ONZ, fochów i wydymania warg na widok budynku w Nowym Jorku?Początek waznych rozmów z państwami rozwijającymi się, Indiami, Chinami, Brazylią, włączenie ich w rozwiązywanie problemów globalnych - np. terroryzmu?

Jeśli tak, to doskonałe wiadomości, bo oznacza to, że Obama zdaje sobie sprawę, że dziś osłabiona kryzysem, z nadszarpniętą reputacją, Ameryka sama nie jest w stanie rozstrzygać i decydować o najważniejszych sprawach globalnych. A przecież jakiekolwiek decydowanie bez niej zupełnie nie ma sensu.

To była dobra, postępowa mowa. Oby się ziściła.

I jeszcze polecam smakowite pożegnanie Dicka Cheneya, czyli rozważania czym pali w kominku eks-wiceprezydent, na blogu Człowieka z Truskawką. Sam bym się pod tym chętnie podisał.

Takie ostrzeżenie zawarli w swoim raporcie analitycy amerykańskiego wywiadu. Raport o tym, jak może wyglądać świat w 2025 r. wydała Krajowa Rada ds. Wywiadu (NIC). Dokument rysuje cztery scenariusze, według których mogą się zmienić uwarunkowania geopolityczne w najbliższych latach.

Najważniejsze tezy:

Koniec z jednobiegunowością świata. Nie będzie już wielkiej Ameryki i reszty świata, mamy świat wielobiegunowy - więc mniej przewidywalny, mniej stabilny. Ale również bardziej różnorodny! Eksperci piszą, że większa liczba podmiotów stosunków międzynarodowych będzie miała podobny wpływ na procesy w tych stosunkach, nie tak jak dziś, gdy USA mają wpływ dominujący.Po ludzku oznacza to, że nowe mocarstwa będą prawie tak silne geopolitycznie, jak USA;

Indie i Chiny - to właśnie te nowe potęgi, wobec których trzeba wymyślić zupełnie nową politykę. Indie będą najludniejszym państwem świata, Chiny - drugą co do wielkości gospodarką i PIERWSZĄ siłą militarną. Oooops, tak jest to nie pomyłka. PIERWSZĄ. To jest radykalna zmiana;

Największe problemy globalne to ocieplenie klimatu, terroryzm i niedobór żywności. Zapotrzebowanie na nią ma wzrosnąć o połowę do 2030 r. A liczba ludności na świecie wzrośnie w tym czasie o 1,2 mld!;

Wyścig technologiczny będzie jednym z kluczowych w walce o pozycję globalną. USA niekoniecznie muszą go wygrać;

Europa nie będzie spójna wewnętrznie, więc przestanie się liczyć;

Terroryści będa rosnąć tam, gdzie nie ma pracy, a jest masa młodych ludzi - Jemen, Nigeria, Afganistan, ale też Pakistan pojawia się w raporcie.

Afryka nie wydźwignie się z nędzy - ale stanie się rezerwuarem surowców. To złe wieści

Wniosek: Ameryka nadal potężna, ale już nie wszechmocna i coraz mniej wpływowa. Jeśli piszą to sami Amerykanie, a nie propagandziści Hugo Chaveza, warto się temu przyjrzeć. Ciekawy kawałek opiniowy o raporcie ma dziś Financial Times, a także The Guardian.

Cały raport do przeczytania tutaj, na stronie NIC - bardzo polecam. I polecam też uwadze, że to wszystko, co brzmi dziś jak science-fiction, ma się zdarzyć już za 17 lat... Hm. Najpierw zobaczmy, jak skończy się kryzys globalny. Bo może się okazać, że nie będzie potrzebne aż siedemnaście lat, żeby to wszystko co prognozowane, stało się ciałem. Zresztą wsyatrczy spojrzeć na mapę rozwoju z niezawodnego Worldmappera, żeby zobaczyć jak szybko rozwijały sie w ostatnich latach które państwa - i stanie się jasne, dlaczego Indie i Chiny dobijają się większej roli w świecie.

Po tym, co można zobaczyć i co widziałem w Chinach i Indiach, sądzę że prognozy spełnią się szybciej. Znacznie szybciej. Ostatni szczyt G20, o którym pisałem tutaj, tylko potwierdza diagnozę analityków wywiadu USA.